Kop koffie...

Eindelijk weer eens kunnen freubelen. Afgelopen week is het een rare, drukke week geweest. De Opa van m'n man was vorige week dinsdag overleden. Opa is 86 jaar geworden. Het laatste jaar is een naar jaar voor hem geweest met heel veel pijn. Zelf was hij in z'n laatste dagen blij dat hij onder invloed van morfine niet veel last meer had. Hij was klaar met z'n leven en (het klinkt raar) opgelucht dat hij mocht gaan.. Gisteren is hij gecremeerd. Het was 'mooi' maar ook verdrietig. Voor ons betekende dat bij elkaar ruim 5 uur in de auto. Maar dat maakt niet uit. Het is goed zo.
Ook is onze kleinste man afgelopen week 1 jaar geworden. 1 jaar alweer, wat gaat de tijd toch snel. Met veel weemoed beleef je de laatste dagen van vorig jaar. Een paar dagen voor de bevalling had meneer zich in een stuit gedraaid. Met veel pijn en moeite hebben ze hem kunnen draaien. En dat is dus al weer een jaar terug. Meneertje loopt nu al weer langs de tafel en bank en hij benut het hele huis om álles te ontdekken. Zo'n lekker ventje, ik kan er zo van genieten...

Al met al dus een heftig weekje.
Nu heb ik gelukkig af en toe even tijd voor mezelf. Dit kaartje heb ik vanmiddag gemaakt.

Volgens mij kan dit verjaardagskaartje heel goed voor een man. Niet te veel frutseltjes want dat vind ik voor een man niet zo leuk.
Het papier zit al een paar jaar in m'n harmonikatas. Ik weet echt niet meer van welk merk. Het was uit de tijd dat scrappapier nog enkelzijdig was.
De digi's heb ik van internet en gekleurd met Derwents

Dit was 'm voor nu weer even.
Groetjes...